Trap Hofgebouw Brakkenstein
door Jeroen Helsloot
Van ontwerp tot oplevering,
Het maken van de trap in het nieuwe onderkomen van de Orde der Jezuïeten in Nijmegen.
Schetsontwerp met bankje en heiligenbeeld in het schalmgat.
Het ontwerp uitgewerkt in autocad.
De kolom midden in het bordes draagt nog een aantal bovenliggende verdiepingen. Het ontwerp is min of meer om deze kolom heen ontstaan.
De kruizen als leuning zijn gewijzigd in blokvormige grepen (zie bovenste foto)
Eiken stam van de beste kwaliteit. 7 meter lang en 1 meter breed.
Het past gelukkig net.
Vanwege de flinke breedte van de stam is het niet nodig het hout voor de diepe treden samen te stellen. Het ontbreken van lijmnaden geeft uiteindelijk een veel rustiger beeld aan de hele trap.
De uitslag. Hierop staat de hele trap 1:1 getekend. De maten van elk onderdeel van de trap kunnen hiervan over genomen worden op het hout.
Met behulp van papieren mallen worden de treden efficiënt verdeeld over de brede platen eikenhout.
De onderste treden in de eerste bocht hebben een zichtkant in de muurboog met lastige verstekken (zie bovenste foto)
Plakjes kops hout, afgezaagd van dikke balken voor de zogenaamde kardoezen op de koppen van de treden tussen de spijlen in. In de 18de eeuw waren kardoezen vaak rijk versierd met houtsnijwerk. In dit ontwerp geven ze de treden het uiterlijk van dikke blokken eiken.
Na een week boven de kachel hebben ze de juiste vochtigheidsgraad om verwerkt te kunnen worden in de trap.
Eiken balken hebben altijd scheuren. Voor deze toepassing moeten die allemaal gevuld en gelijmd worden.
Zoeken naar de juiste compositie.
De kardoezen zitten in verstek aan de treden gemonteerd. Hierdoor is de lijmnaad niet waarneembaar en komt het effect van dikke bloktreden goed tot uiting. Vooral in de binnenbochten van de trap vergt dit de nodige precisie.
Het lijmen van de kardoezen.
Elke trapspijl heeft zijn eigen vorm. In de bochten zijn de vlakken ook weer gebogen, netjes volgens de lijnen op de uitslag.
De licht gebogen leuning die langs de muur omhoog loopt.
In de hoeken krijgt deze leuning wrongstukken (bochten). Om de juiste kromming te krijgen is een houten mal nodig. Hier overheen wordt, uit dunne laagjes samengesteld, de leuning verlijmd.
